Μικροφωνική παρέμβαση στο Δημαρχείο του Πύργου (κεντρική πλατεία) για τις φασιστικές επιθέσεις του κράτους και του εθνικοναζιστικού παρακράτους σε καταλήψεις και συντρόφους - συναγωνιστές.
Ούτε ένα βήμα πίσω!
Μοιράστηκε το κείμενο του Πανελλαδικού συντονισμού με αφορμή τις εκκενώσεις των καταλήψεων και το κείμενο για την επίθεση που δέχτηκε σύντροφος την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου από φασίστες:
Προχθές την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, το πρωί, μια ομάδα τριών τουλάχιστον μελών της τοπικής φασιστικής οργάνωσης εθνική δράση ηλείας, έχοντας στήσει εκ των προτέρων καρτέρι στην περιοχή που διαμένει αντιφασίστας συναγωνιστής, του επιτέθηκαν πισώπλατα και απρόκλητα.
Οι τραμπούκοι της εδη, με "πρωτοπαλίκαρο" τον Νίκο Παπαδόπουλο, στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά, να αποκρύψουν τα πολιτικά κίνητρα της επίθεσης καθώς και για να αποφύγουν αντιδράσεις από συμπολίτες, άρχισαν να φωνάζουν "κλέφτης" προκαλώντας σύγχυση.
Η επίθεση αυτή είναι η τελευταία μιας σειράς τέτοιων επιθέσεων από το φετινό Φεβρουάριο, όπου η ίδια συμμορία, με τη συνδρομή του ναζιστή εν ενεργεία αστυνομικού Βασιλακόπουλου Άγγελου, είχαν στήσει ενέδρα σε αντιφασίστες φοιτητές.
Όλη αυτή η τρομοκρατική και εκφοβιστική δράση των ναζιστών, έχει ευδοκιμήσει σε ένα περιβάλλον ύποπτης ανοχής και ιδιότυπης ασυλίας από την τοπική αστυνομία, η οποία σε μια σειρά καταγγελιών, αποθάρρυνε συστηματικά οποιαδήποτε ανάδειξη των γεγονότων αποτρέποντας και εκφοβίζοντας με τη σειρά της τους συναγωνιστές.
Μη έχοντας αυταπάτες, τα προαναφερόμενα απλώς καταδεικνύουν των κοινό ρόλο των ναζιστών και των κατασταλτικών αρχών ως προστάτες του κράτους και της οικονομικής ελίτ καθώς και ως χωροφύλακες των αγώνων του λαού ενάντια στις απάνθρωπες πολιτικές που εφαρμόζονται.
Καλούμε την κοινωνία να αντισταθούμε στις φασιστικές συμμορίες και στον σκοταδισμό που αυτές φέρνουν.
Ούτε ένα βήμα πίσω!
αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ
7-9-2013
30/05/2013 - Κείμενο και αφίσα για την τοποθέτηση των καμερών στην κεντρική πλατεία του Πύργου
ΦΑΝΤΑΣΟΥ
ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΣΟΥ…
Με πανελλαδική πρωτοτυπία, ο
δήμαρχος της πόλης του Πύργου τοποθέτησε κάμερες στην κεντρική πλατεία με
πρόσχημα τη διαφύλαξη των μνημείων. Σε απάντηση, η «αρχή προστασίας δεδομένων
προσωπικού χαρακτήρα», έδωσε το πράσινο φώς και κούρεψε λίγο τις φασιστοαπαιτήσεις
του «αριστερού-επαναστάτη» δημάρχου μας και κανείς δε ξέρει πλέον πώς και από
ποιούς θα χρησιμοποιείται το υλικό που θα καταγράφεται. Οι κάμερες είναι
τοποθετημένες παρακολουθώντας στην ουσία το μοναδικό σημείο που δεν έχει
μαγαζιά ή τράπεζες πάνω στη πλατεία και χρόνια τώρα τους καθόταν στο μάτι… τα
μαρμάρινα παγκάκια πριν το «επαρχείο», την εκκλησία και τον «άγνωστο
στρατιώτη». Σημείο που εδώ και δεκαετίες αποτελούσε και αποτελεί δημόσια εστία
επικοινωνίας, συνεύρεσης, αμφισβήτησης, ωρίμασης, παιχνιδιού και αλητείας.
Αλήθεια ποιοι είναι οι αλήτες; Οι πολιτικοί που
καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και εξουσιάζουν τις ζωές μας ή οι αλήτες της
πλατείας; Αυτοί που μας έκλεισαν στα τσιμεντένια κλουβιά και μας έστειλαν στα
σχολεία - συσκευαστήρια, μας τοποθέτησαν μπροστά από μία τηλεόραση και μπροστά
από έναν υπολογιστή, δίνοντας μας στο χέρι την τοπική φυλλάδα τους για
πληροφόρηση ή αυτοί που ψάχνουν μία διέξοδο από την μίζερη καθημερινότητα
δημιουργώντας καθημερινά εστίες αντιπληροφόρησης και διαφορετικότητας;
Την αρχή την έκανε ο παλιότερος δήμαρχος
«καθαρίζοντας» το τοπίο από θάμνους και δέντρα. Τώρα συνεχίζει ο «καλός μας»
δήμαρχος και μας δίνει το βήμα να φανταστούμε την πόλη μας, την αυλή του
σχολείου μας, την μίζερη ζωή μας…. Φτάνει να έχουμε άποψη…, φτάνει να
«εκφραστούμε» και να περάσουμε καλά, υποδεικνύοντας μας τον τρόπο (δε μας
φτάνει ο πολυχώρος «δεξαμενή» θα έχουμε και το
Αθηναϊκό «Γκάζι» στον Πύργο τώρα (εργοστάσιο «Ξυστρή»)). Προσοχή να μην ενοχλήσουμε το σύστημα και τους αφέντες μας όμως… Το
πιο βολικό γι αυτούς, είναι να βρισκόμαστε στους τέσσερις τοίχους, με το μυαλό
χαζεμένο, κοιλιόδουλοι, φραπεδάκιδες, αλκοολικοί, να ασχολούμαστε με το
ποδόσφαιρο και με την δουλειά μας μόνο… Γενούν τη βία, την εξάρτηση και την
εκμετάλλευση (π.χ. πάρκο Σ.Π.Κ.) και σαν λύση έχουν το λουκέτο και τις κάμερες.
Δημιουργούν τη ψευδαίσθηση της «ασφάλειας» ενάντια
στην «εγκληματικότητα» που οι ίδιοι συντηρούν, σπρώχνοντας το μεγαλύτερο
ποσοστό της κοινωνίας κάτω από το όριο της φτώχιας, χωρίς ουσιαστική παιδεία
και με την ανεργία στο απόγειο της. Το κράτος που γεννά την φτώχια, την
εξαθλίωση, τις τριτοκοσμικές συνθήκες ζωής και κατ’ επέκταση την
εγκληματικότητα, είναι το ίδιο που υιοθετεί και ενίοτε εφευρίσκει και τα μέσα
καταστολής της, όπως: στρατόπεδα συγκέντρωσης
μεταναστών, σωφρονιστικά ιδρύματα,
αστυνομοκρατία, παραβιάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, επιθέσεις σε κέντρα
αγώνα, κάμερες και
άλλα μέσα αντιμετώπισης της δήθεν εγκληματικότητας, που στην ουσία αποτελούν
μέσα ελέγχου και τρομοκράτησης της κοινωνίας υπό τον φόβο μιας ενδεχόμενης
αντίδρασης ενάντια στο κράτος.
Δε
βολευόμαστε στο σύστημα σας όπως και να το χτίσετε, όποια μορφή ή όνομα και αν
του δώσετε… Ονειρευόμαστε μία κοινωνία, ισότητας, ελευθερίας, σεβασμού και
αλληλεγγύης χωρίς αστυνομίες, φασίστες και εξαρτήσεις. Oι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε
αυτούς που τους έζησαν και τους ζουν… Ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ και θα υπερασπιστούμε
την ελευθερία και την αξιοπρέπεια μας.
“Όσες
κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που
όλο θα δραπετεύει…”
30/05/2013 αυτοοργανωμένη
συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ http://antara-action.blogspot.gr
Δυναμική ήταν η συγκέντρωση – πορεία αλληλεγγύης προς τους μετανάστες, στις 28-4-2013 στη Νέα Μανωλάδα. Γύρω στα 1500 άτομα (μετανάστες εργάτες κατά κύριο λόγο, αγωνιστές και αγωνίστριες από τις γύρω περιοχές) με αφετηρία το κέντρο της Ν. Μανωλάδας και με προορισμό το Α.Τ. της Βάρδας, περάσαμε ένα ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης και αντιφασισμού στον κάμπο της Ηλείας.
20/4/2013 - Με αφορμή το γεγονός στη Ν. Μανωλάδα (το κείμενο μοιράστηκε στη λαϊκή αγορά του Πύργου, σε μικροφωνική στην κεντρική πλατεία του Πύργου, σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις της Μεσσήνης και της Ζακύνθου, όπως και στη πορεία που έγινε στη Ν.Μανωλάδα)
ΜΕ ΤΟΥΣ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ!
Το απόγευμα της
Τετάρτης 17 Απριλίου, 200 μετανάστες εργάτες στις καλλιέργειες φράουλας στη Νέα
Μανωλάδα, την ώρα που για πολλοστή φορά διεκδικούσαν τα απλήρωτα μεροκάματα 6
ολόκληρών μηνών από την επιχείρηση "ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ Α.Ε'" και αφού
ενημέρωσαν ότι αν δεν πληρωνόντουσαν θα κατέβαιναν σε στάση εργασίας, δέχτηκαν
δολοφονική επίθεση από τα πρωτοπαλίκαρα-επιστάτες της εργοδοσίας πυροβολώντας
τους εξ επαφής με όπλα στο ψαχνό. Γύρω στους 30 από τους μετανάστες τραυματίσθηκαν
και μεταφέρθηκαν στα γύρω νοσοκομεία, τέσσερις από τους οποίους σε κρίσιμη
κατάσταση.
Η επίθεση αυτή είναι η φυσική
κατάληξη μιας σειράς βίαιων και γκανγκστερικών περιστατικών απέναντι στους
μετανάστες από τη μεριά της εργοδοσίας τα τελευταία χρόνια. Δε πάει πολύς
καιρός από τότε που τα ίδια άτομα σέρνανε δεμένο ημίγυμνο έναν μετανάστη πίσω
από ένα αγροτικό, που η συγκεκριμένη επιχείρηση έχει εξαπατήσει τους μετανάστες
να υπογράψουν χαρτιά για εξόφληση δεδουλευμένων χωρίς ποτέ αυτά να έχουν
καταβληθεί είτε να αντικαθιστά με καινούργιους μετανάστες τους προηγούμενους
όταν φτάνει η ώρα της πληρωμής. Μέσα σε ένα κλίμα διαρκών απειλών και εκβιασμών
οι μετανάστες εργάζονται εξαντλητικά και διαβιώνουν στοιβαζόμενοι σε άθλια
παραπήγματα-θερμοκήπια που τους ενοικιάζει η εργοδοσία κρατώντας μέρος των
μεροκάματων πείνας. Όλα αυτά συντελούνται με την ανοχή της τοπικής και όχι μόνο
κοινωνίας κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς ομερτάς όλα αυτά τα χρόνια.
Ο "ανεπτυγμένος"
δυτικός κόσμος ουσιαστικά ποτέ δεν κατάργησε τη δουλεία και τη στυγνή
εκμετάλλευση όλου του υπόλοιπου κόσμου για τη δική του ευημερία. Οι πρώτες
μαζικές εισροές μεταναστών τη δεκαετία του '90 από τις υπό κατάρρευση
σοβιετικές χώρες δε στάθηκαν αρκετές να ικανοποιήσουν την όρεξη των
καπιταλιστών για φθηνά εργατικά χέρια. Έτσι στις μέρες μας με συνεχείς
επεκτατικούς πολέμους, με την πρόφαση του εκδημοκρατισμού, και με
νεο-αποικιοκρατικές επεμβάσεις σε Ασία και Αφρική το κεφάλαιο καταληστεύει τις
πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των περιοχών και την ίδια στιγμή στήνει ένα
επικερδές σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Εξαναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους να
εγκαταλείψουν τις εστίες τους, που έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης, ουσιαστικά
δημιουργεί μία ανεξάντλητη δεξαμενή ανέξοδου εργατικού δυναμικού. Το κράτος και
το κεφάλαιο για να διατηρήσει αυτό που εννοεί ανάπτυξη αντιμετωπίζει τους
ανθρώπους ως κάτι αναλώσιμο σε μια μηχανή κέρδους. Χιλιάδες αγαθά, όπως οι
φράουλες της Νέας Μανωλάδας, που κατακλύζουν
τα ράφια των "super markets της
αφθονίας" παγκοσμίως, είναι προϊόντα στυγνής και αιματοβαμμένης
εκμετάλλευσης.
Τα τελευταία 25 χρόνια οι
παραγωγοί και οι εργοδότες "δασκαλεύτηκαν" να θεωρούν ως κάτι
φυσιολογικό να εκμεταλλεύονται για 5 και για 10 ευρώ ανθρώπους για να κάνουν
τις δουλείες τους και ουσιαστικά συνήθισαν και προετοιμάστηκαν για να
αποδεχτούν και να δικαιολογήσουν σήμερα αβίαστα την φρασεολογία των φασιστών
για ανωτερότητα ενός ανθρώπου έναντι του άλλου βάση της φυλής και του χρώματος.
Ως ενορχηστρωτής όλης αυτής της κατάστασης το κράτος και με πρώτο βιολί τους
φασίστες, έρχεται σήμερα προπαγανδίζοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής να
εγκαθιδρύσει ένα αστυνομοκρατούμενο καθεστώς καταστέλλοντας βιαίως κάθε κομμάτι
της κοινωνίας που ριζοσπαστικοποιείται και αντιστέκεται. Με αυτόν τον τρόπο όχι
μόνο τρομοκρατεί το λαό, αλλά συγχρόνως διαχέει την ιδέα της μη ανεκτικότητας
σε κάθε κοινωνική σχέση νομιμοποιώντας εκ των προτέρων στη συνείδηση του κόσμου,
ότι ο εργοδότης μπορεί να πυροβολεί τον εργαζόμενο, ο ελληνάρας να λιντσάρει το
μετανάστη και ο δυνατός να τραμπουκίζει τον αδύναμο. Αφού πρώτα οδήγησαν στην
ανεργία το λαό τώρα διαφημίζουν ως μονόδρομο για έξοδο από την κρίση, που
ίδιοι κατασκεύασαν, μια ανάπτυξη που χωράει επιχειρήσεις σαν του Βαγγελάτου ή
σαν τα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Στην ίδια λογική τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών που στήνει το κράτος σε όλη την επικράτεια
επιτρέπουν και στους παρατρεχάμενους επιχειρηματίες να στήνουν τα δικά τους
στρατόπεδα εργασίας.
Αυτό που
βιώνουνε δίπλα μας αυτή τη στιγμή οι μετανάστες είναι η εικόνα από το μέλλον
που περιμένει όλους μας. Μία κοινωνία που ανέχεται και σιωπά μπροστά σε αυτά τα
φαινόμενα, που οδηγούν στον μισανθρωπισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, είναι
καταδικασμένη να ταλαντεύεται διαρκώς ανήμπορη από τη θέση του θύματος στη θέση
του θύτη. Τέλος τα πολιτικά κόμματα ως υπηρέτες αυτού του συστήματος είναι
ξεκάθαρο ότι κάθε ευαισθησία τους έχει ως βαθύτερο κίνητρο την ψηφοθηρία.
Καλούμε την
κοινωνία να κατανοήσει ότι βρίσκεται στην ίδια μεριά με τους μετανάστες
απέναντι στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου.
Διαρκείς
αγώνες για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
αυτοοργανωμένη
συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ / 19-4-2013
10/03/2013 - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ “ΑΘΗΝΑ”, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το σχέδιο “Αθηνά” δεν θα πρέπει να αποτελεί μόνο ζήτημα της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας αλλά να αντιμετωπίζεται ως μέρος μιας γενικότερης μεθοδευμένης επίθεσης του κράτους προς όλους μας. Οι μάχες των σπουδαστών σήμερα ενάντια στο σχέδιο “Αθηνά”, είναι οι ίδιες μάχες που καλούμαστε να δώσουμε σαν υποψήφιοι άνεργοι του αύριο.
Τα χτυπήματα που
δέχονται οι σπουδαστές οφείλονται στην πολιτική της ίδιας εξουσίας που είναι
ένοχη για τη δολοφονία των 2 σπουδαστών στη Λάρισα οι οποίοι πέθαναν στην
προσπάθεια τους να ζεσταθούν, τις δολοφονίες των χιλιάδων απελπισμένων που
αυτοκτονούν, την εκτόξευση της ανεργίας στο 30%, τον βασανισμό αγωνιζόμενων
ανθρώπων μέσα στα αστυνομικά τμήματα, τη βίαιη καταστολή οποιασδήποτε
διαδήλωσης που αφήνει πίσω της εκατοντάδες τραυματίες, κλπ...
Το εν λόγο
σχέδιο, είναι το αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης πολιτικής που σκοπό έχει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της
παιδείας, τον αποκλεισμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού από αυτήν και την
δημιουργία απόλυτα χειραγωγήσιμων ατόμων.
Γι αυτό το σχέδιο
“Αθηνά” δεν είναι απλά ένα ακόμα νομοθέτημα της εξουσίας αλλά μέρος μιας
ευρύτερης επίθεσης στην παιδεία με σκοπό να γονατίσει το φοιτητικό κίνημα και
να το καταστήσει αδύναμο για οποιαδήποτε αντίσταση. Κάθε υποχώρηση που γίνεται
από μέρους μας στο όνομα μιας κάποιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, δίνει χώρο
για την περαιτέρω κατάργηση τού ρόλου και του χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας.
Είναι κοροϊδία ο
ίδιος ο δήμαρχος Πύργου με την ιδιότητά του σαν μέλος κυβερνητικού κόμματος να
εμφανίζεται συγχρόνως ως αγωνιστής και καταληψίας του ίδιου του του δημαρχείου.
Τέτοια στάση των “αγωνιζόμενων” δημάρχων, λειτουργεί καθησυχαστικά και
εκτονωτικά στον αγώνα των σπουδαστών παρουσιάζοντας μια εικονική
πραγματικότητα, πως τα κοινωνικά ζητήματα λύνονται από τους φορείς της τοπικής
και ευρύτερης εξουσίας και όχι από τους ιδίους τους σπουδαστές μαζί με το λαό
αδιαμεσολάβητα.
Ο ίδιος θέλει να
πετάξει από πάνω του, τα τόσα χρόνια απόλυτης σύμπραξης με την πολιτική των
τελευταίων χρόνων και την αδράνεια του σε σειρά τοπικών ζητημάτων ώστε να
εμφανιστεί στα μάτια των σπουδαστών και της κοινωνίας ως σωτήρας.
Τα ζητήματα των
σπουδαστών δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με λογιστικού τύπου κριτήρια
οικονομικής χασούρας, αλλοιώνοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά του αγώνα τους. Για
το λόγο αυτό δεν στηρίζουμε κανέναν «αγώνα» από εμπόρους και καταστηματάρχες
που η θέση τους αρχίζει και τελειώνει στο ποσά δύευρα θα χάσουν από τους
φοιτητές. Άλλωστε, αν δεν έμπαινε το ζήτημα της μετακίνησης των Τ.Ε.Ι., τα
υπόλοιπα αιτήματά των σπουδαστών που είναι ζωτικής σημασίας (κτηριακό, στέγαση,
σίτιση, υποδομές κλπ.), θα τους άφηναν παγερά αδιάφορους.
Αποτέλεσμα της
ρηχής και καιροσκοπικής πολιτικής ανάλυσης, είναι να βλέπουμε για άλλη μια φορά
να συμπλέει ο δήμαρχος με τους φασίστες της Ε.Δ.Η. και ο φαινομενικά εχθρός
τους ο ΣΥΡΙΖΑ να σιγοντάρει μέσα από τη σιωπή του. Οι ίδιοι φασίστες που πριν
λίγο καιρό επιτέθηκαν και χτύπησαν απρόκλητα σπουδαστές του Τ.Ε.Ι.,
εμφανίζονται στο πλευρό των σπουδαστών με παρουσία στις γενικές συνελεύσεις και
συζητήσεις για το θέμα των Τ.Ε.Ι. Είναι απαράδεκτο να παρευρίσκονται
φασιστοειδή στις φοιτητικές συνελεύσεις με οποιοδήποτε πρόσχημα και αν γίνεται
αυτό. Η φοιτητική κοινότητα αν κι εφόσον τους ανέχεται έχει ευθύνη.
Για όλους τους
παραπάνω λόγους, πιστεύουμε πως η κατάληψη των σχολών, χρειάζεται να ενταχθεί
στον ευρύτερο αγώνα της κοινωνίας ενάντια στην επίθεση που δέχεται από το
κράτος και να μην περιορίσει τον αγώνα της σε ένα... κλαδικού τύπου ζήτημα.
Ο δρόμος γι’ αυτό
δεν είναι η συνεργασία με τους εκπροσώπους της τοπικής εξουσίας αλλά με όλους
τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους σπουδαστές σε πανελλαδικό συντονισμό.
Αυτοοργανωμένη συλλογικότητα ΑΝΤΑΡΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)